تصور کنید مقداری بیت‌کوین و اتریوم خریده‌اید و حالا نگران امنیت آنها هستید. داستان‌های هک شدن صرافی‌های ارز دیجیتال و از دست رفتن دارایی کاربران را شنیده‌اید و نمی‌خواهید شما هم در دام چنین حوادثی بیفتید. شاید ابتدا از کیف پول‌های نرم‌افزاری روی موبایل استفاده کرده باشید اما باز هم دلتان قرص نیست؛ نگرانید که نکند گوشی‌تان بدافزار داشته باشد یا حساب صرافی آنلاین‌تان مسدود شود. در اینجاست که یک کیف پول سخت‌افزاری مثل ترزور (Trezor) وارد میدان می‌شود.
ترزور را می‌توان مانند یک گاوصندوق امن برای رمزارزهای شما در نظر گرفت. اما کیف پول ترزور چیست و چطور کار می‌کند؟ چطور می‌توان از آن استفاده کرد تا خیالمان بابت امنیت دارایی‌های دیجیتال راحت باشد؟ در این راهنمای جامع و قدم‌به‌قدم، قرار است با زبانی ساده به این پرسش‌ها پاسخ دهیم و شما را با نحوه راه‌اندازی و استفاده صحیح از Trezor آشنا کنیم. اگر به فکر محافظت حداکثری از سرمایه دیجیتال خود هستید و می‌خواهید با اطمینان خاطر وارد دنیای ارزهای دیجیتال شوید، تا پایان این مقاله همراه ما باشید.
کیف پول ترزور چیست؟
ترزور (Trezor) یک نوع کیف پول سخت‌افزاری ارز دیجیتال است که برای نگهداری امن بیت‌کوین و سایر رمزارزها طراحی شده است. این دستگاه کوچک اولین والت سخت‌افزاری بیت‌کوین در جهان بود که توسط شرکت ساتوشی‌لبز (SatoshiLabs) در سال ۲۰۱۴ عرضه شد. شکل ظاهری ترزور شبیه یک کلید دیجیتال یا فلش‌مموری کوچک است و از طریق کابل USB به کامپیوتر یا گوشی موبایل متصل می‌شود. راز امنیت بالای ترزور در این است که تمام کلیدهای خصوصی ارزهای شما را به‌صورت رمزنگاری‌شده و کاملاً آفلاین در خود نگه می‌دارد. به این ترتیب، حتی اگر کامپیوتر یا تلفن همراه شما ویروسی شود یا هکرها به اینترنت شما نفوذ کنند، به دارایی‌های روی ترزور دسترسی نخواهند داشت.
وقتی می‌خواهید تراکنشی انجام دهید، مثلا ارسال بیت‌کوین به یک آدرس دیگر، ترزور وارد عمل می‌شود. شما ابتدا تراکنش را در نرم‌افزار مرتبط (برنامه Trezor Suite یا افزونه مرورگر) آماده می‌کنید. سپس دستگاه ترزور را وصل می‌کنید؛ جزئیات تراکنش (مبلغ، آدرس مقصد و کارمزد) روی صفحه نمایش کوچک ترزور نشان داده می‌شود. تنها در صورتی که این جزئیات را روی نمایشگر دستگاه تأیید و با فشار دادن دکمه یا لمس صفحه آن تأیید کنید، تراکنش امضا و نهایی می‌شود. به بیان ساده، ترزور مثل یک امضاکننده آفلاین امن عمل می‌کند که جلوی انتقال ناخواسته‌ی دارایی شما را می‌گیرد. کلیدهای خصوصی هرگز از دستگاه خارج نمی‌شوند و تراکنش‌ها در محیط ایزوله داخل کیف پول امضا می‌گردند.
یکی دیگر از ویژگی‌های مهم Trezor، متن‌باز بودن آن است. کد نرم‌افزار و سخت‌افزار ترزور به صورت عمومی منتشر شده و توسط جامعه متخصصان امنیت بررسی می‌شود. طرفداران متن‌باز بودن معتقدند که این شفافیت، امنیت را بالاتر می‌برد چون هرگونه نقص یا درِ پشتی (Backdoor) احتمالی سریع کشف می‌شود. در مقابل، رقیبی مانند لجر (Ledger) از تراشه‌های Secure Element اختصاصی استفاده می‌کند که کد بسته‌تری دارند. هر دو رویکرد امن هستند، اما برخی کاربران به خاطر متن‌باز بودن کامل، به ترزور اعتماد ویژه‌ای دارند.
در مجموع، کیف پول ترزور یک راه‌حل سخت‌افزاری بسیار امن برای ذخیره بلندمدت ارزهای دیجیتال شماست. به خصوص اگر مبلغ قابل توجهی رمزارز نگهداری می‌کنید و امنیت برایتان اولویت اول است، ترزور می‌تواند آسودگی خاطر بیاورد. در ادامه، به مدل‌های مختلف ترزور و نحوه راه‌اندازی و استفاده از آن قدم‌به‌قدم خواهیم پرداخت.
معرفی مدل‌های کیف پول ترزور (Trezor One و Model T)
شرکت ترزور تاکنون دو مدل اصلی از کیف پول سخت‌افزاری خود را به بازار عرضه کرده است که هر کدام ویژگی‌ها و قیمت متفاوتی دارند. در این بخش، نگاهی به هر دو مدل Trezor One و Trezor Model T می‌اندازیم و تفاوت‌هایشان را بررسی می‌کنیم:
ترزور وان (Trezor One)
Trezor One اولین مدل کیف پول سخت‌افزاری ترزور است که از سال ۲۰۱۴ در دسترس کاربران قرار گرفت. این مدل ظاهری ساده و اندازه‌ای جمع‌وجور شبیه یک فلش‌مموری دارد. روی بدنه ترزور وان یک صفحه نمایش کوچک تک‌رنگ و دو دکمه فیزیکی وجود دارد که برای پیمایش منوها و تأیید عملیات به کار می‌روند. ترزور وان به واسطه سادگی و قیمت مناسبش، گزینه‌ای اقتصادی برای شروع محافظت از دارایی‌های دیجیتال محسوب می‌شود.
با وجود قیمت پایین‌تر (حدود ۶۰ تا ۷۰ دلار در بازار جهانی)، امنیت ترزور وان همچنان بسیار بالا است. این دستگاه امکان ذخیره و مدیریت بیش از ۱۰۰۰ رمزارز مختلف (انواع کوین‌ها و توکن‌های معروف مثل بیت‌کوین، اتریوم، تتر، لایت‌کوین، دوج‌کوین و ... ) را دارد. اتصال آن از طریق کابل USB به کامپیوتر یا گوشی (از طریق OTG) صورت می‌گیرد. هنگام راه‌اندازی، یک عبارت بازیابی ۲۴ کلمه‌ای به شما داده می‌شود که نسخه پشتیبان کیف پول است. همچنین می‌توانید یک رمز پین (PIN) ۴ تا ۸ رقمی برای دستگاه تعیین کنید تا هر بار وصل شدن، نیاز به وارد کردن پین برای امنیت بیشتر باشد. در مجموع ترزور وان با هزینه کمتر، همه امکانات پایه برای نگهداری امن ارزهای دیجیتال را در اختیار شما می‌گذارد.
ترزور مدل تی (Trezor Model T)
Trezor Model T نسخه پیشرفته‌تر و پرچمدار کیف پول‌های ترزور است که در سال‌های بعد از مدل وان عرضه شد. این مدل طراحی مدرن‌تری داشته و صفحه نمایش لمسی رنگی بزرگ‌تری دارد که تجربه کاربری را آسان‌تر می‌کند. وجود صفحه لمسی باعث شده که ترزور مدل T فاقد دکمه فیزیکی باشد و تمامی عملیات (مانند وارد کردن پین یا تأیید تراکنش) را بتوانید مستقیماً روی صفحه دستگاه انجام دهید. این قابلیت ورود اطلاعات را برای کاربر بسیار راحت‌تر و سریع‌تر می‌کند.
ترزور مدل تی علاوه بر ویژگی‌های پایه مدل قبلی، چند امکان انحصاری هم دارد. یکی از آنها پشتیبانی از Shamir Backup است. Shamir Backup یک روش پیشرفته برای پشتیبان‌گیری از عبارت بازیابی است که طی آن می‌توانید عبارت بازیابی را به چند بخش (چند کارت کلمه) تقسیم کنید. در صورت فعال کردن این قابلیت، امنیت عبارت بازیابی شما بالاتر می‌رود؛ البته این ویژگی بیشتر برای کاربران حرفه‌ای توصیه می‌شود. همچنین مدل T دارای شیار کارت حافظه MicroSD است که از آن می‌توان برای رمزنگاری داده‌های اضافی یا ویژگی‌های امنیتی تکمیلی استفاده کرد. از نظر تنوع رمزارزهای پشتیبانی‌شده، Model T تقریباً همان طیف گسترده‌ی مدل One (حدود ۱۶۰۰ کوین و توکن) را پوشش می‌دهد و همه ارزهای اصلی را می‌توانید روی آن مدیریت کنید.
نقطه تمایز دیگر، رابط‌های اتصال است. ترزور مدل T فقط از کابل USB-C برای اتصال بهره می‌برد (در حالی که ترزور وان با کابل Micro-USB هم ارائه می‌شد). این کیف پول را می‌توان به کامپیوتر و گوشی اندرویدی (از طریق کابل OTG) وصل کرد. توجه داشته باشید که هیچ‌کدام از مدل‌های ترزور ارتباط بلوتوث یا وایرلس ندارند و همچنین در حال حاضر برنامه رسمی موبایل برای iOS (گوشی‌های آیفون) توسط ترزور ارائه نشده است. بنابراین اگر قصد استفاده از ترزور با گوشی را دارید، باید از طریق مرورگر وب یا اپلیکیشن‌های ثالث و کابل OTG این کار را انجام دهید.
از لحاظ قیمت، ترزور مدل T گران‌تر است و حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ دلار در بازار جهانی قیمت دارد. این اختلاف قیمت عمدتاً به خاطر صفحه نمایش لمسی و امکانات اضافه مدل T است. اگر بودجه کافی دارید و رابط کاربری لمسی برایتان اهمیت دارد، مدل T تجربه بهتری ارائه می‌دهد. اما اگر دنبال گزینه اقتصادی‌تر با امنیت تقریباً یکسان هستید، مدل One همچنان کار شما را به خوبی راه می‌اندازد.
جدول مقایسه ترزور One و Model T
برای جمع‌بندی تفاوت‌های این دو مدل، به جدول زیر توجه کنید:
ویژگی | ترزور One | ترزور Model T |
قیمت تقریبی | حدود ۷۰ دلار (اقتصادی) | حدود ۲۲۰ دلار (پیشرفته) |
صفحه نمایش | کوچک تک‌رنگ + دکمه فیزیکی | صفحه لمسی رنگی (بدون دکمه) |
رمزارزهای قابل پشتیبانی | ۱۰۰۰+ (اغلب کوین‌ها و توکن‌های مطرح) | ۱۰۰۰+ (تقریباً مشابه One) |
اتصال به موبایل | از طریق کابل OTG (اندروید) | از طریق کابل OTG (اندروید) – بدون اپ رسمی موبایل |
امکانات ویژه | - | Shamir Backup، شیار MicroSD |
متن‌باز بودن | کامل (سخت‌افزار و نرم‌افزار) | کامل (سخت‌افزار و نرم‌افزار) |
همان‌طور که مشاهده می‌کنید، امنیت هر دو مدل در اصول اساسی یکسان است و هر دو توسط جامعه کاربری آزمون خود را پس داده‌اند. انتخاب بین ترزور وان و مدل تی بیشتر به بودجه و ترجیحات شخصی شما بستگی دارد. اگر صفحه لمسی رنگی و امکانات اضافه برایتان مهم است و مشکلی با هزینه بالاتر ندارید، مدل T گزینه جذاب‌تری است. در غیر این صورت، مدل One نیز با هزینه کمتر، امنیت و قابلیت‌های اصلی را فراهم می‌کند.
آموزش گام‌به‌گام استفاده از کیف پول ترزور
حالا که با مدل‌های مختلف ترزور آشنا شدیم، نوبت به آن می‌رسد که یاد بگیریم چطور یک کیف پول ترزور را راه‌اندازی و استفاده کنیم. در این قسمت، مراحل گام‌به‌گام از زمان خرید دستگاه تا ارسال و دریافت ارزهای دیجیتال را مرور می‌کنیم. این راهنما برای هر دو مدل One و Model T کاربرد دارد (ممکن است جزئیات صفحه نمایش متفاوت باشد، اما روند کلی یکسان است):
- تهیه دستگاه و بررسی پلمپ: ابتدا کیف پول ترزور خود را از یک فروشنده معتبر تهیه کنید. حتما مطمئن شوید که بسته‌بندی دستگاه پلمپ بوده و برچسب امنیتی آن دست‌نخورده است. از خرید دستگاه دست‌دوم یا از فروشندگان ناشناس (مثلاً در سایت‌های واسطه) خودداری کنید، چون ممکن است دستگاه دستکاری شده باشد. پس از باز کردن جعبه، محتویات آن (دستگاه ترزور، کابل USB، کارت‌های یادداشت عبارت بازیابی، دفترچه راهنما و برچسب‌ها) را بررسی کنید.
- اتصال به کامپیوتر و نصب نرم‌افزار: برای راه‌اندازی اولیه، ترزور را با کابل به کامپیوتر وصل کنید. سپس به وب‌سایت رسمی ترزور (trezor.io/start) مراجعه کنید. در این صفحه، برای مدل دستگاه شما نرم‌افزار Trezor Suite قابل دانلود است. برنامه Trezor Suite را روی کامپیوتر خود (یا به صورت اپ وب در مرورگر) اجرا کنید. این نرم‌افزار رابط کاربری اصلی برای مدیریت کیف پول ترزور است. در اولین اتصال، احتمالاً نرم‌افزار به شما پیشنهاد می‌کند firmware (سیستم‌عامل داخلی دستگاه) را به آخرین نسخه به‌روزرسانی کنید. اجازه دهید این کار انجام شود تا دستگاه شما آماده استفاده باشد.
- ایجاد کیف پول و یادداشت عبارت بازیابی: پس از نصب نرم‌افزار و اتصال دستگاه، نوبت ساخت کیف پول جدید است. برنامه از شما می‌پرسد آیا می‌خواهید یک کیف پول جدید ایجاد کنید یا از عبارت بازیابی قبلی بازیابی کنید. گزینه "ایجاد کیف پول جدید" را انتخاب کنید. حال دستگاه ترزور ۲۴ کلمه انگلیسی تصادفی (در مدل One ممکن است ۲۴ کلمه یا ۱۲ کلمه بسته به انتخاب شما باشد) روی صفحه نمایش نشان می‌دهد. این ۲۴ کلمه همان عبارت بازیابی (Recovery Seed) محرمانه کیف پول شماست. با دقت هر ۲۴ کلمه را به ترتیب روی کارت‌های بازیابی که در جعبه دستگاه هست یادداشت کنید. این کلمات را بعداً دوباره روی دستگاه تأیید خواهید کرد، پس کاملاً با حوصله و درست بنویسید. این عبارت مهم‌ترین چیز برای امنیت دارایی شماست؛ هر کس آن را داشته باشد می‌تواند کیف پول شما را روی یک دستگاه دیگر بازگردانی کند. پس آن را در چند نسخه، روی کاغذ، با خط خوانا بنویسید و در جای بسیار امن و دور از دسترس دیگران نگهداری کنید. هرگز این کلمات را در گوشی یا کامپیوتر تایپ نکنید و عکس نگیرید.
- تعیین پین‌کد و تنظیمات امنیتی: پس از یادداشت عبارت بازیابی، برنامه از شما می‌خواهد که یک رمز عددی یا همان PIN code برای دستگاه تنظیم کنید. پین معمولاً ۴ تا ۸ رقم است (پیشنهاد می‌شود از ترکیب ۶ یا ۸ رقم غیرقابل حدس استفاده کنید). وارد کردن پین در مدل One با دکمه‌های دستگاه و در مدل T از طریق لمس صفحه انجام می‌شود. این پین هر بار که دستگاه را به کامپیوتر وصل می‌کنید باید وارد شود، بنابراین حتماً چیزی انتخاب کنید که یادتان بماند اما دیگران نتوانند حدس بزنند. برخی کاربران حرفه‌ای از ویژگی Passphrase (رمزعبور عبوری اضافه) هم استفاده می‌کنند که یک کلمه یا عبارت اضافه به ۲۴ کلمه شما اضافه می‌کند و لایه امنیتی دیگری ایجاد می‌کند. این قابلیت در ترزور وجود دارد و اختیاری است. اگر تازه‌کار هستید، می‌توانید فعلاً از آن صرف‌نظر کنید و بعداً در صورت نیاز فعالش کنید.
- دریافت ارز دیجیتال (واریز به کیف پول): پس از راه‌اندازی اولیه، کیف پول ترزور شما آماده استفاده است. برای دریافت ارز دیجیتال (مثلاً انتقال بیت‌کوین از صرافی به ترزور)، وارد نرم‌افزار Trezor Suite شوید و از بخش "Receive" رمزارز موردنظر را انتخاب کنید. یک آدرس دریافت به شما نمایش داده می‌شود (مثلاً یک رشته حروف و اعداد که آدرس بیت‌کوین شماست). این آدرس را کپی کنید. سپس به جایی که می‌خواهید از آن پول بفرستید (مثلاً حساب صرافی) بروید و آدرس را وارد کنید تا کوین‌ها به کیف پول ترزور شما منتقل شوند. همواره آدرس نمایش‌داده‌شده در نرم‌افزار را با آدرسی که روی صفحه خود دستگاه ترزور نشان داده می‌شود تطبیق دهید. دستگاه ترزور برای اطمینان، آدرس را روی نمایشگر خودش هم نشان می‌دهد تا اگر بدافزاری در کامپیوتر آدرس را عوض کرده بود، متوجه شوید. پس حتماً چک کنید که آدرس روی دستگاه دقیقاً همان چیزی باشد که در نرم‌افزار دیده‌اید، سپس آن را جهت واریز به طرف مقابل بدهید.
- ارسال ارز دیجیتال (برداشت از کیف پول): برای ارسال کوین یا توکن از کیف پول ترزور به یک آدرس دیگر (مثلاً به حساب صرافی جهت فروش)، مراحل معکوس را طی می‌کنید. در نرم‌افزار Trezor Suite بخش "Send" را باز کنید و ارز دیجیتال موردنظر را انتخاب نمایید. سپس آدرس مقصد (گیرنده) و مقدار ارسالی را وارد کنید. در این مرحله نرم‌افزار از شما می‌خواهد ترزور را متصل کرده و تراکنش را روی دستگاه تأیید کنید. پس دستگاه را وصل کرده و تراکنش را ادامه دهید. جزئیات تراکنش (مقدار، آدرس مقصد و کارمزد شبکه) روی نمایشگر ترزور ظاهر می‌شود. حتماً این اطلاعات را با دقت بررسی کنید تا مطمئن شوید مبلغ و آدرس درست وارد شده و دستکاری نشده است. اگر همه چیز صحیح بود، با فشار دادن دکمه‌های دستگاه (در مدل One) یا لمس دکمه تأیید (در مدل T) تراکنش را امضا و ارسال کنید. چند ثانیه بعد تراکنش شما در شبکه بلاکچین پخش شده و ارز دیجیتال از کیف پول ترزور شما خارج می‌شود. به همین سادگی، اما با حداکثر امنیت!
- مدیریت موجودی‌ها و سایر امکانات: کیف پول ترزور از طریق نرم‌افزار Trezor Suite امکانات دیگری هم در اختیار شما قرار می‌دهد. شما می‌توانید موجودی تمامی دارایی‌های خود را یکجا ببینید، تاریخچه تراکنش‌های هر ارز را مشاهده کنید و در صورت تمایل برای برخی کوین‌ها از امکانات جانبی (مثل اتصال به والت‌های نرم‌افزاری ثالث یا صرافی‌های غیرمتمرکز) بهره ببرید. هر زمان که نرم‌افزار اعلام به‌روزرسانی firmware یا خود برنامه داشت، آن را انجام دهید تا دستگاه شما از نظر امنیتی به‌روز بماند. در صورت نیاز می‌توانید با همان عبارت بازیابی روی یک دستگاه ترزور جدید یا حتی برخی کیف پول‌های نرم‌افزاری متن‌باز (مثل Electrum برای بیت‌کوین) دارایی‌تان را بازیابی کنید. پس همیشه آن عبارت ۲۴ کلمه‌ای را محفوظ نگه دارید.
با طی کردن این مراحل، شما با موفقیت یک کیف پول ترزور را راه‌اندازی کرده و ارزهای دیجیتال خود را در آن نگهداری می‌کنید. شاید اوایل فرآیند کار کمی پیچیده به نظر برسد، اما نگران نباشید؛ پس از یکی دو بار انجام دادن، کاملاً دستتان می‌آید و می‌بینید که سخت هم نیست. امنیت بالای دارایی‌های شما ارزش کمی وقت گذاشتن و دقت در این مراحل را دارد.
حفظ امنیت سرمایه، تنها یکی از جنبه‌های موفقیت در دنیای مالی است. اگر علاقه دارید دانش خود را در زمینه ارزهای دیجیتال و سرمایه‌گذاری ارتقا دهید، پیشنهاد می‌کنیم همین حالا در دوره‌های آموزشی آنلاین تالاربورس ثبت‌نام کنید (از مبتدی تا پیشرفته). در این دوره‌ها به زبان ساده و کاربردی، اصول بازارهای مالی، بورس و کریپتو آموزش داده می‌شود تا با دید بازتر و اطمینان بیشتر سرمایه‌گذاری کنید.
مزایا و معایب کیف پول ترزور
در این بخش، به طور خلاصه به مهم‌ترین مزایا و معایب کیف پول سخت‌افزاری ترزور نسبت به دیگر روش‌های نگهداری رمزارز اشاره می‌کنیم:
مزایا
- امنیت بسیار بالا: بزرگ‌ترین مزیت ترزور، امنیت مثال‌زدنی آن است. نگهداری کلیدهای خصوصی به صورت آفلاین در دستگاه باعث می‌شود حتی اگر کامپیوتر یا موبایل شما آلوده به بدافزار باشد، مهاجم نتواند به دارایی‌های شما دسترسی پیدا کند. برای تأیید هر تراکنش نیز نیاز به فشردن دکمه یا لمس تأیید روی خود دستگاه است؛ بنابراین حملات از راه دور عملاً غیرممکن خواهد بود.
- محیط کاملاً متن‌باز و شفاف: ترزور یک کیف پول متن‌باز (Open Source) است. کد نرم‌افزار Trezor Suite و حتی طراحی سخت‌افزار آن در دسترس عموم قرار دارد. این شفافیت موجب اعتماد بسیاری از متخصصان شده است، چرا که احتمال وجود ضعف پنهان یا درِ پشتی را بسیار کم می‌کند. هر کاربری می‌تواند کد ترزور را بازبینی کند و این به معنای امنیت جامعه-محور است.
- پشتیبانی از طیف وسیع ارزهای دیجیتال: کیف پول‌های ترزور از هزاران کوین و توکن مختلف پشتیبانی می‌کنند. از بیت‌کوین و اتریوم گرفته تا توکن‌های ERC-20 و ارزهای کمتر شناخته‌شده، احتمالاً ترزور می‌تواند دارایی موردنظر شما را مدیریت کند. این یعنی با داشتن یک دستگاه ترزور، به احتمال زیاد نیاز به کیف پول دیگری برای ارزهای مختلف نخواهید داشت و همه را یکجا و یکپارچه نگه می‌دارید.
- کنترل کامل در اختیار کاربر: وقتی از ترزور استفاده می‌کنید، دیگر دارایی‌های شما در حساب صرافی یا پلتفرم آنلاین نیست که خطر مسدود شدن یا هک داشته باشد. کلیدهای خصوصی و در نتیجه کنترل کامل ارزهای شما در دستان خودتان است. این عدم وابستگی به واسطه‌ها خصوصاً برای کاربرانی که در کشورهایی با ریسک تحریم یا محدودیت (مثل ایران) هستند، یک مزیت حیاتی است. ترزور تاکنون هیچ محدودیتی برای کاربران ایرانی اعمال نکرده و ماهیت غیرمتمرکز و غیرامانی آن به شما آزادی عمل کامل می‌دهد.
- کاربری نسبتاً آسان برای یک دستگاه امن: هرچند کیف پول سخت‌افزاری از کیف پول نرم‌افزاری کمی پیچیده‌تر است، اما ترزور سعی کرده رابط کاربری ساده‌ای ارائه دهد. نرم‌افزار Trezor Suite طراحی مینیمال و واضحی دارد و مراحل راه‌اندازی قدم‌به‌قدم راهنمایی می‌شود. مدل Model T هم با صفحه لمسی خود، کار با دستگاه را راحت‌تر کرده است. در نتیجه حتی اگر یک کاربر مبتدی باشید، با صرف کمی وقت و دقت می‌توانید از عهده استفاده از ترزور برآیید و لازم نیست حتماً متخصص فنی باشید.
معایب
- هزینه اولیه خرید: کیف پول‌های ترزور رایگان به دست نمی‌آیند. برخلاف اپلیکیشن‌های موبایلی که رایگان نصب می‌شوند، برای استفاده از ترزور باید دستگاه فیزیکی آن را خریداری کنید. قیمت مدل وان حدود چند میلیون تومان (بسته به نرخ دلار) و مدل تی چند برابر آن است که ممکن است برای برخی کاربران هزینه قابل توجهی باشد. هرچند بسیاری معتقدند این هزینه در برابر امنیتی که به‌دست می‌آورید ارزش دارد، اما به هر حال ورود به دنیای ارز دیجیتال را برای افراد تازه‌کار کمی پرهزینه‌تر می‌کند.
- لزوم همراه داشتن دستگاه: با یک کیف پول نرم‌افزاری موبایل، هر زمان و هرجا که تلفن همراهتان باشد می‌توانید تراکنش انجام دهید. ولی در مورد ترزور، شما برای انتقال ارز باید دستگاه فیزیکی را همراه داشته باشید و به گوشی یا کامپیوتر متصل کنید. این وابستگی به دستگاه ممکن است در برخی شرایط یک نقطه ضعف محسوب شود؛ مثلاً اگر در سفر ناگهان نیاز به ارسال رمزارز داشته باشید ولی ترزور همراهتان نباشد، دسترسی فوری به دارایی‌تان نخواهید داشت. همچنین سرعت انجام تراکنش با کیف پول سخت‌افزاری کمی کمتر از والت نرم‌افزاری است، چون باید دستگاه را وصل کنید و مراحل تأیید فیزیکی را طی کنید.
- روند یادگیری و تنظیمات اولیه: برای کاربران کاملاً تازه‌کار، مفاهیمی مثل عبارت بازیابی ۲۴ کلمه‌ای، پین‌کد، نرم‌افزار رابط و ... در اولین برخورد ممکن است گیج‌کننده باشد. اگر کسی در یادداشت کلمات بازیابی کوتاهی کند یا پین‌کد خود را فراموش کند، ممکن است به دردسر بیفتد. در واقع استفاده ایمن از ترزور مستلزم رعایت نکات امنیتی است و این نیاز به آموزش و دقت دارد. برخی افراد ممکن است در ابتدا احساس کنند مراحل کار پیچیده است، هرچند بعد از مدتی کوتاه همه چیز برایشان عادی خواهد شد.
- محدودیت‌های فنی و یکپارچگی کمتر با برخی خدمات: ترزور به اندازه برخی رقبا (مثل لجر) با سرویس‌های جانبی گوناگون یکپارچه نشده است. برای مثال، تعداد کمتری اپلیکیشن موبایل یا والت نرم‌افزاری مستقیم با ترزور سازگار هستند (هرچند هنوز هم بسیاری از کیف پول‌های مطرح مانند اکسودوس (Exodus) قابلیت اتصال به ترزور را دارند). همچنین عدم وجود بلوتوث داخلی در ترزور به این معنی است که اتصال بی‌سیم به موبایل ممکن نیست و همیشه نیاز به کابل خواهید داشت. این مسائل برای همه کاربران مهم نیست، اما برای برخی که دنبال حداکثر سهولت و یکپارچگی هستند می‌تواند نکته منفی باشد.
- ریسک از دست دادن دستگاه یا عبارت بازیابی: هرچند این مورد مختص ترزور نیست و برای همه کیف پول‌های غیرامانی صدق می‌کند، اما یادآوری آن مهم است: اگر دستگاه ترزور شما گم شود یا خراب گردد، تنها راه بازپس‌گیری دارایی‌ها استفاده از همان عبارت بازیابی ۱۲/۲۴ کلمه‌ای است. بنابراین فراموشی یا از دست دادن آن برابر است با از دست رفتن سرمایه. همچنین اگر کسی به عبارت بازیابی شما دست پیدا کند، عملاً می‌تواند بدون نیاز به دستگاه، کیف پولتان را روی یک دستگاه دیگر بازیابی کند و دارایی‌ها را منتقل کند. بنابراین نگهداری امن از دستگاه فیزیکی و بخصوص عبارت بازیابی، چالشی است که بر عهده کاربر خواهد بود.
در مجموع، ترزور مانند هر ابزار دیگری مزایا و محدودیت‌های خودش را دارد. اما برای اکثر افرادی که امنیت را در اولویت قرار می‌دهند، مزایای آن بسیار پررنگ‌تر از معایبش است. با رعایت یک سری اصول، می‌توان از معایب نیز تا حد زیادی کاست (مثلاً با داشتن یک کیف پول نرم‌افزاری در کنار ترزور برای پرداخت‌های خرد روزانه، یا تهیه نسخه پشتیبان دستگاه). در بخش بعد، نکات امنیتی مهمی را مرور می‌کنیم تا مطمئن شوید از تمامی ظرفیت ترزور برای حفاظت از دارایی‌تان بهره می‌برید.
نکات مهم امنیتی در استفاده از کیف پول ترزور
استفاده از کیف پول سخت‌افزاری ترزور امنیت بالایی به همراه دارد، اما این امنیت زمانی پایدار است که شما به عنوان کاربر، اصول ایمنی را رعایت کنید. در ادامه به چند توصیه و نکته مهم در خصوص استفاده امن از ترزور (و هر کیف پول سخت‌افزاری دیگر) اشاره می‌کنیم:
- خرید از منابع معتبر: حتماً ترزور را از فروشنده رسمی یا قابل اعتماد تهیه کنید. از خرید دستگاه دست‌دوم یا از افراد ناشناس خودداری نمایید. بسته‌بندی پلمپ‌شده دستگاه و هولوگرام‌های امنیتی را هنگام تحویل کنترل کنید. در صورت مخدوش بودن پلمپ یا هر مورد مشکوک، از استفاده دستگاه صرف‌نظر کنید. خرید از منابع غیررسمی می‌تواند ریسک دریافت دستگاه دستکاری‌شده توسط کلاهبرداران را به همراه داشته باشد.
- نگهداری امن عبارت بازیابی: ۲۴ کلمه بازیابی قلب دارایی‌های شماست. آنها را روی کاغذ در چند نسخه یادداشت کرده و در جای بسیار امن (مثلاً گاوصندوق خانگی یا صندوق امانات) نگهداری کنید. هرگز این کلمات را در کامپیوتر، گوشی، ایمیل یا فضای ابری ذخیره نکنید. هیچ شخص حقیقی یا شرکت معتبری (حتی پشتیبانی خود ترزور) هرگز این عبارت را از شما نخواهد خواست؛ پس هرکس ادعا کرد برای کمک یا به‌روزرسانی به کلمات بازیابی شما نیاز دارد قطعا کلاهبردار است. برخی کاربران حرفه‌ای برای امنیت بیشتر، از دستگاه‌های مخصوص فلزی برای حک کردن این کلمات (جهت مقاومت در برابر آتش‌سوزی یا رطوبت) استفاده می‌کنند که اگر مایل بودید می‌توانید در آینده به آن هم فکر کنید.
- انتخاب پین‌کد قوی و یکتا: هنگام راه‌اندازی ترزور، یک پین‌کد روی دستگاه تنظیم می‌کنید. توصیه می‌شود از حداکثر طول مجاز (مثلاً ۸ رقم) استفاده کنید و ترکیبی غیرقابل حدس بزنید. از پین‌های ساده مانند 0000 یا 1234 خودداری نمایید. پین جلوی دسترسی فیزیکی افراد غریبه به دستگاه شما را می‌گیرد. اگر کسی دستگاه شما را بدزدد یا موقتاً به آن دسترسی پیدا کند، بدون پین نخواهد توانست محتویات را ببیند یا تراکنشی انجام دهد (ضمناً ترزور بعد از چند بار پین اشتباه، برای جلوگیری از حمله حدس زدن، دستگاه را ریست می‌کند). در صورت نیاز می‌توانید هر از گاهی پین خود را تغییر دهید.
- بررسی اطلاعات روی صفحه دستگاه: هنگام انجام هر تراکنش، عادت کنید که جزئیات تراکنش (مقدار و آدرس مقصد) را روی نمایشگر خود ترزور چک کنید. بدافزارهایی هستند که ممکن است آدرس کیف پول گیرنده را در کامپیوتر شما عوض کنند تا پول به حساب هکر برود. اما خوشبختانه ترزور همیشه آدرس نهایی را روی صفحه خودش نشان می‌دهد. این یک فرصت طلایی است تا جلوی تقلب را بگیرید. اگر آدرس یا مبلغ روی دستگاه با چیزی که در نرم‌افزار وارد کردید مطابقت نداشت، تراکنش را رد کنید و کامپیوتر خود را از نظر ویروس بررسی نمایید.
- استفاده از نرم‌افزار و سایت رسمی: برای دانلود نرم‌افزار Trezor Suite یا استفاده از رابط وب، فقط به سایت رسمی ترزور مراجعه کنید (آدرس آن را خودتان تایپ کنید یا از منابع معتبر لینک بگیرید). مراقب سایت‌های فیشینگ یا برنامه‌های جعلی با نام‌های مشابه باشید. همیشه بررسی کنید که URL سایت صحیح باشد (مثلاً trezor.io). همچنین از به‌روزرسانی‌های رسمی دستگاه و نرم‌افزار غافل نشوید. اگر ایمیلی دریافت کردید که مثلا “به‌روزرسانی مهم ترزور” را ارائه می‌کرد و از شما خواست روی لینکی کلیک کنید، بسیار محتاط باشید؛ ممکن است کلاهبرداری باشد. اصولاً ترزور اطلاعیه‌های مهم را در سایت و برنامه رسمی‌اش اعلام می‌کند نه از طریق ایمیل‌های مشکوک.
- حفظ و نگهداری فیزیکی دستگاه: کیف پول ترزور را مانند اشیای قیمتی خود محافظت کنید. آن را دور از دسترس کودکان خردسال یا هرگونه آسیب فیزیکی قرار دهید. اگر مدت زیادی قصد استفاده ندارید، می‌توانید باتری (در مدل T باتری داخلی ندارد، اما کلیت دستگاه را) در جای خنک و امن مثلا داخل جعبه خودش یا کیف محافظ مخصوص نگه دارید. توجه داشته باشید که ضربه شدید، نفوذ آب یا حرارت بالا می‌تواند به دستگاه آسیب برساند. برای اطمینان خاطر برخی افراد حتی دو دستگاه تهیه می‌کنند و هر دو را با همان عبارت بازیابی یکسان راه‌اندازی می‌کنند تا اگر یکی خراب یا گم شد، دیگری آماده باشد (این کار اختیاری است و بیشتر برای دارایی‌های بسیار بزرگ توصیه می‌شود).
با رعایت نکات فوق، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که از حداکثر سطح امنیت ترزور بهره می‌برید. امنیت مقوله‌ای است که هیچ‌وقت نباید در آن سهل‌انگاری کرد؛ به ویژه زمانی که صحبت از دارایی‌های دیجیتال و سرمایه شماست. خوشبختانه ترزور ابزارهای لازم را در اختیار شما قرار می‌دهد، به شرطی که شما هم وظایف خود را انجام دهید و مراقبت‌های لازم را به عمل آورید.
کاربرد کیف پول ترزور برای کاربران ایرانی (مثال‌های روزمره)
برای آن‌که درک بهتری از موارد استفاده کیف پول ترزور پیدا کنیم، چند سناریوی واقعی را مرور می‌کنیم. این مثال‌ها نشان می‌دهند که چگونه کاربران مختلف (خصوصاً در ایران) می‌توانند از ترزور برای تأمین امنیت و سهولت در مدیریت دارایی‌های دیجیتال خود بهره ببرند:
مثال ۱: سرمایه‌گذار بلندمدت – مریم
مریم طی چند سال گذشته به تدریج مقداری بیت‌کوین و تتر پس‌انداز کرده است. او ابتدا دارایی‌هایش را در حساب یک صرافی آنلاین نگهداری می‌کرد، اما با شنیدن اخبار هک صرافی‌ها و کلاهبرداری‌ها، به شدت نگران شد. مریم تصمیم می‌گیرد یک کیف پول سخت‌افزاری تهیه کند تا کنترل سرمایه‌اش را خود در دست بگیرد. او یک ترزور وان به عنوان گزینه اقتصادی انتخاب می‌کند. پس از خرید ارز در صرافی، بلافاصله رمزارزهایش را به آدرس کیف پول ترزور خود منتقل می‌کند و خیالش راحت است که حتی اگر صرافی دچار مشکل شود یا حساب کاربری‌اش مسدود گردد، دارایی او در امان است. مریم دستگاه ترزور خود را در یک محل بسیار امن نگهداری می‌کند و تنها زمانی که قصد اضافه کردن سرمایه جدید یا فروش بخشی از آن را دارد، برای مدت کوتاهی ترزور را به کامپیوتر وصل می‌کند. او از این طریق توانسته با آرامش خاطر، استراتژی سرمایه‌گذاری بلندمدت خود را دنبال کند و نوسانات روزمره بازار یا ریسک‌های صرافی‌ها خواب شبش را آشفته نکند.
مثال ۲: معامله‌گر و کاربر روزمره – حامد
حامد یک کاربر فعال دنیای ارز دیجیتال است. او علاوه بر سرمایه‌گذاری بلندمدت روی بیت‌کوین و اتریوم، به صورت دوره‌ای معامله هم می‌کند و حتی برای برخی پرداخت‌های آنلاین (مثلاً خرید اشتراک خدمات بین‌المللی) از رمزارز استفاده می‌کند. حامد یک ترزور مدل T تهیه کرده تا بخش اصلی دارایی‌های خود را در آن امن نگه دارد. او معمولاً بیشتر موجودی خود (مثلاً بیت‌کوین‌هایش) را روی ترزور نگهداری می‌کند و فقط مقدار کمی ارز در کیف پول نرم‌افزاری موبایل خود دارد تا اگر لازم شد سریع پرداخت کوچکی انجام دهد. هر زمان که حامد بخواهد ترید کند یا مقداری از سرمایه‌اش را جابه‌جا کند، ابتدا با گوشی یا لپ‌تاپ به صرافی موردنظر متصل می‌شود، سپس ترزور را وصل کرده و به میزان مورد نیاز از موجودی امن خود به صرافی منتقل می‌کند. پس از انجام معامله و خرید رمزارز جدید، دوباره آنها را به کیف پول ترزور خود بازمی‌گرداند. او قبول کرده که ممکن است این فرایند نسبت به زمانی که همه پولش در صرافی بود کمی زمان‌برتر باشد، اما ترجیح می‌دهد چند دقیقه بیشتر وقت بگذارد تا اینکه دارایی اصلی‌اش در معرض خطر هک یا بلوکه شدن قرار داشته باشد. با این روش ترکیبی، حامد توانسته هم از امنیت ترزور بهره‌مند شود و هم در مواقع لازم با چابکی عمل کند.
مثال ۳: شرایط خاص کاربران ایرانی – پیام
پیام به دلیل شرایط اقتصادی و تورم بالا در ایران تصمیم گرفته بخشی از پس‌انداز ریالی خود را به ارز دیجیتال (مثلاً تتر (USDT) که یک استیبل‌کوین معادل دلار است) تبدیل کند تا از کاهش ارزش پولش جلوگیری کند. او از یک صرافی ایرانی معتبر (مثل نوبیتکس) تتر می‌خرد و نمی‌خواهد آن را در حساب صرافی نگه دارد، چون نگران است اگر صرافی مشکلی پیدا کند یا حساب‌ها مسدود شوند، دارایی‌اش گیر بیفتد. پیام یک کیف پول ترزور وان تهیه کرده است. او پس از خرید تتر، مقدار تتر خریداری‌شده را به آدرس کیف پول ترزور خود منتقل می‌کند. به این ترتیب، دلارهای دیجیتالی او کاملاً در اختیار خودش قرار می‌گیرد. مدتی بعد که پیام قصد دارد بخشی از این پس‌انداز را مجدداً به ریال تبدیل کند (برای مثال جهت خرید یک کالا)، کافیست ترزور را وصل کند و تترهای موردنیاز را به صرافی منتقل کرده و بفروشد. پیام از اینکه توانسته با استفاده از ترزور دارایی دلاری خود را دور از دسترس تحریم‌ها و ریسک‌های صرافی‌های خارجی نگهداری کند احساس اطمینان می‌کند. او حتی مقداری بیت‌کوین و اتریوم هم به عنوان سرمایه‌گذاری بلندمدت روی همین ترزور ذخیره کرده تا در آینده و با گسترش پذیرش ارزهای دیجیتال از آنها استفاده کند.
در تمامی این مثال‌ها، وجه مشترک این است که کیف پول ترزور به کاربران امکان داده کنترل و مالکیت کامل دارایی‌های دیجیتال خود را در اختیار داشته باشند. چه سرمایه‌گذار صبور باشید، چه معامله‌گر فعال یا شهروندی که به دنبال حفظ ارزش دارایی در برابر تورم است، ترزور می‌تواند نقش یک سپر امن را برای شما ایفا کند. هر فرد بسته به نیاز خود می‌تواند از این کیف پول بهره‌برداری متفاوتی داشته باشد، اما نهایتاً آنچه اهمیت دارد حفاظت از دارایی در برابر خطرات غیرقابل پیش‌بینی است.
نتیجه‌گیری
کیف پول ترزور به عنوان نخستین والت سخت‌افزاری دنیای ارز دیجیتال، سال‌هاست که جایگاه معتبری در بین کاربران کسب کرده است. در این مقاله دیدیم که ترزور چیست، چگونه کار می‌کند و چرا تا این حد امن است. با نگهداری آفلاین کلیدهای خصوصی، ترزور لایه‌ای از حفاظت را فراهم می‌کند که کیف پول‌های نرم‌افزاری به تنهایی قادر به ارائه آن نیستند. همچنین با معرفی مدل‌های مختلف (One و Model T) متوجه شدیم که برای بودجه‌ها و سلیقه‌های متفاوت، گزینه مناسب در خانواده ترزور پیدا می‌شود.
اگرچه کار با کیف پول سخت‌افزاری در نگاه اول ممکن است کمی پیچیده‌تر از یک اپلیکیشن عادی به نظر برسد، اما با دنبال کردن راهنمای گام‌به‌گام، هر کسی می‌تواند ظرف مدت کوتاهی یک ترزور را راه‌اندازی و استفاده کند. تجربه نشان داده است که آرامش خاطری که از امن بودن دارایی حاصل می‌شود، ارزش صرف این زمان و هزینه اولیه را دارد. مهم‌تر از همه، در شرایطی که مخاطراتی مثل هک، کلاهبرداری اینترنتی یا محدودیت‌های خارجی حساب‌های کاربران را تهدید می‌کند، داشتن کنترل کامل بر سرمایه دیجیتال مزیتی بی‌بدیل است.
در پایان تأکید می‌کنیم که امنیت یک مسیر دوطرفه است؛ ترزور ابزار لازم را در اختیار شما قرار می‌دهد، اما بخش دیگر به رفتار و دقت شما برمی‌گردد. پس توصیه‌های ایمنی را جدی بگیرید، عبارت بازیابی را مانند گنجینه محافظت کنید، و همیشه از منابع رسمی استفاده نمایید. با این کارها، شما می‌توانید با خیال راحت سال‌ها از ترزور خود استفاده کنید و دارایی‌های دیجیتال‌تان را برای آینده حفظ نمایید. اگر تا به امروز ارزهای دیجیتال خود را روی صرافی یا کیف پول‌های آنلاین نگهداری می‌کردید، شاید وقت آن باشد که همین حالا شروع کنید به فکر یک والت سخت‌افزاری باشید تا یک قدم به امنیت بیشتر نزدیک شوید.
اگر می‌خواهید روزانه نکات آموزنده و تحلیل‌های جالب درباره بورس و ارز دیجیتال دریافت کنید، صفحه اینستاگرام تالاربورس را دنبال کنید. با دنبال کردن ما در اینستاگرام، به جمع هزاران علاقمند دیگر می‌پیوندید که هر روز با محتوای آموزشی و نکات کلیدی دنیای سرمایه‌گذاری آشنا می‌شوند.
سوالات پرتکرار (FAQ)
ترزور وان (Trezor One) مدل پایه و قدیمی‌تر است که قیمت پایین‌تری دارد، دارای دو دکمه فیزیکی و صفحه تک‌رنگ کوچک است. ترزور مدل تی (Trezor Model T) نسخه پیشرفته با صفحه لمسی رنگی بزرگ‌تر و امکانات اضافه مثل Shamir Backup و درگاه کارت حافظه است. مدل T کاربری راحت‌تری (به خاطر صفحه لمسی) ارائه می‌دهد و طبیعتاً گران‌تر است. از نظر امنیت پایه و تعداد ارزهای قابل پشتیبانی، هر دو دستگاه تقریباً مشابه‌اند و تفاوت عمده در ویژگی‌های رابط کاربری و برخی قابلیت‌های جانبی است.
ترزور و لجر هر دو از بهترین کیف پول‌های سخت‌افزاری بازار محسوب می‌شوند و امنیت بسیار بالایی دارند. هر کدام مزایای خود را دارند: ترزور کاملاً متن‌باز است و صفحه لمسی (در مدل T) دارد، لجر از تراشه Secure Element بهره می‌برد و برخی مدل‌های آن (مثل Nano X) بلوتوث و اپ موبایل دارند. از نظر تعداد ارزهای پشتیبانی‌شده نیز تقریباً نزدیک به هم هستند (لجر کمی بیشتر). نمی‌توان گفت کدام مطلقاً بهتر است؛ انتخاب بین این دو بیشتر به ترجیحات شما بستگی دارد. اگر متن‌باز بودن و صفحه لمسی را می‌پسندید، ترزور انتخاب خوبی است و اگر اتصال موبایلی بی‌سیم و طراحی فلش‌مانند برایتان مهم‌تر است، شاید لجر را ترجیح دهید. در هر صورت هر دو گزینه‌ای امن و امتحان‌پس‌داده‌اند.
نگران نباشید، تا زمانی که عبارت بازیابی ۱۲/۲۴ کلمه‌ای خود را در اختیار دارید، می‌توانید دارایی‌هایتان را بازیابی کنید. کافیست یک دستگاه ترزور جدید (یا حتی کیف پول سخت‌افزاری/نرم‌افزاری دیگری که از همان استاندارد عبارت بازیابی پشتیبانی می‌کند) تهیه کنید و در هنگام راه‌اندازی، گزینه "بازیابی از عبارت بازیابی" را انتخاب کنید. با وارد کردن دقیق آن کلمات، تمام دارایی‌های شما روی دستگاه جدید قابل دسترس خواهد بود. این ویژگی یکی از نقاط قوت کیف پول‌های سخت‌افزاری و غیرامانی است که وابسته به یک دستگاه خاص نیستید؛ بلکه تا زمانی که آن عبارت را دارید، کنترل دارایی‌هایتان حفظ می‌شود. البته تأکید می‌کنیم که این کلمات باید کاملاً محرمانه بمانند و در اختیار هیچ‌کس قرار نگیرد.
در نگاه اول ممکن است تنظیمات اولیه ترزور برای فرد مبتدی کمی ناآشنا باشد (مثل نوشتن عبارت بازیابی، نصب نرم‌افزار و غیره). اما شرکت ترزور تلاش کرده فرایند راه‌اندازی را تا حد ممکن ساده و همراه با راهنمایی مرحله‌به‌مرحله طراحی کند. رابط کاربری نرم‌افزار Trezor Suite بسیار ساده و مینیمال است و شما را در هر مرحله راهنمایی می‌کند. همچنین منابع آموزشی و ویدئوهای زیادی به زبان انگلیسی و حتی فارسی برای آموزش کار با ترزور وجود دارد. با کمک گرفتن از این راهنماها و صرف کمی حوصله، حتی اگر خیلی فنی نباشید هم می‌توانید به خوبی از پس کار با ترزور برآیید. به طور خلاصه، خیر، دشواری خاصی ندارد و بسیاری از کاربران ایرانی که دانش فنی بالایی هم ندارند با موفقیت از ترزور استفاده می‌کنند.
دو مدل ترزور وان و مدل تی در مجموع بیش از ۱۶۰۰ رمزارز را پشتیبانی می‌کنند. این شامل تمامی ارزهای دیجیتال مطرح و پرکاربرد مانند بیت‌کوین (BTC)، اتریوم (ETH)، تتر (USDT)، ریپل (XRP)، کاردانو (ADA)، لایت‌کوین (LTC)، دوج‌کوین (DOGE)، پولکادات (DOT) و بسیاری توکن‌های ERC-20 و BEP-20 می‌شود. عملاً هر کوین معتبری که فکرش را بکنید توسط ترزور قابل ذخیره‌سازی و مدیریت است (برای لیست کامل می‌توانید به وب‌سایت رسمی ترزور مراجعه کنید). تنها در موارد بسیار خاص ممکن است یک رمزارز جدید یا ناشناخته مستقیماً در ترزور پشتیبانی نشود که در آن حالت معمولاً راه‌حل استفاده از کیف پول‌های جانبی همراه با ترزور (مثل اتصال ترزور به کیف پول Metamask یا استفاده از Bridge) وجود دارد.
خوشبختانه خیر. یکی از مزایای کیف پول‌های سخت‌افزاری مانند ترزور ماهیت غیرمتمرکز و غیرامانی آنهاست. شما برای استفاده از ترزور نیازی به احراز هویت یا ثبت نام ندارید، نرم‌افزار آن برای کاربران ایرانی قابل دسترس است و تاکنون هیچ گزارشی از اعمال محدودیت منطقه‌ای توسط شرکت ترزور وجود نداشته است. چون کد ترزور متن‌باز است، حتی در صورت وقوع احتمالی محدودیت (که بعید است)، جامعه متن‌باز می‌تواند نسخه‌های جایگزین ارائه دهد. بسیاری از کاربران ایرانی سال‌هاست بدون مشکل از کیف پول‌های سخت‌افزاری (ترزور، لجر و ...) استفاده می‌کنند. تنها نکته قابل اشاره این است که خرید مستقیم از فروشگاه رسمی ترزور به دلیل مشکلات پرداخت ممکن است برای ایرانیان مقدور نباشد، اما می‌توانید از فروشگاه‌های داخلی معتبر دستگاه را تهیه کنید.
برای تهیه ترزور، همان‌طور که در نکات امنیتی هم گفتیم، بهتر است به فروشگاه‌ها و وب‌سایت‌های معتبر مراجعه کنید. نمایندگی رسمی ترزور در ایران وجود ندارد، اما فروشگاه‌های شناخته‌شده حوزه رمزارز معمولاً این دستگاه را عرضه می‌کنند. قبل از خرید حتماً درباره فروشنده تحقیق کنید، نظرات سایر خریداران را بخوانید و از پلمپ بودن دستگاه اطمینان حاصل نمایید. قیمت ترزور بسته به مدل و همچنین نرخ ارز ممکن است متغیر باشد. مدل One ارزان‌تر است و مدل T گران‌تر. در زمان خرید به مواردی مثل همراه بودن کارت گارانتی یا خدمات پس از فروش نیز توجه کنید (برخی فروشندگان مهلت تست برای صحت عملکرد دستگاه می‌دهند). پس از خرید، حتماً کد اصالت یا هولوگرام روی جعبه را بررسی کنید (ترزور دارای برچسب هولوگرام روی محل درِ پورت USB است که نباید دست‌خورده باشد). اگر همه چیز مرتب بود، می‌توانید با خیال راحت راه‌اندازی دستگاه را شروع کنید.
بله، اما با کمی محدودیت. ترزور برنامه رسمی موبایل (مانند Ledger Live برای لجر) ندارد. برای استفاده با گوشی هوشمند، شما می‌توانید از کابل OTG دستگاه را به موبایل اندرویدی خود متصل کنید و از طریق مرورگر وب به نسخه تحت وب Trezor Suite متصل شوید. یا اینکه از اپلیکیشن‌های کیف پول ثالث که از ترزور پشتیبانی می‌کنند بهره ببرید (برای مثال کیف پول Exodus روی موبایل امکان اتصال به ترزور را دارد). توجه کنید که در حال حاضر سیستم‌عامل iOS (آیفون) به صورت رسمی توسط ترزور پشتیبانی نمی‌شود، یعنی اپ iOS وجود ندارد و مرورگر سافاری هم ممکن است با والت وب ترزور سازگار نباشد. بنابراین بهترین تجربه موبایلی فعلاً روی گوشی‌های اندرویدی خواهد بود. هرچند این موضوع یک نقطه ضعف به حساب می‌آید، اما بسیاری از کاربران مشکلی با اتصال دستگاه از طریق کابل به گوشی ندارند و در هر صورت امنیت را به راحتی ترجیح می‌دهند.