سرمایه ‌گذاری در بورس بدون دانش بورسی!

سرمایه گذاری در بورس با سفته، سفته‌باز کیست؟

یکی از دوستان شما، به رانندگی علاقه ندارد، رانندگی بلد نیست، اصلا گواهینامه ندارد. او به صورت دورکار مشغول است و کم‌تر از خانه خارج می‌شود. در عمل هیچ نیازی به ماشین ندارد. ماشین را مفت هم که بدهند او نمی‌خواهد.

اما متوجه می‌شود که ماشین دارد گران می‌شود. پس‌اندازی که دارد را می‌دهد یک ماشین می‌خرد، می‌اندازد در پارکینگ تا گران‌تر بفروشد. چه ماشینی؟ برایش فرقی نمی‌کند. دو در است یا چهار در، چهارسلیندر است یا شش سیلندر، خوب فروش می‌رود؟ همین او را بس.

در بازار خودرو این فرد سفته‌باز است.

سرمایه‌گذار کیست؟

دوست دیگری دارید. دنبال یک وانت خوب و بزرگ است. مزرعه دارد. گاهی یک تن علوفه را باید بار بزند ببرد برای گاوها. دوست ندارد ماشین خراب شود. سر گردنه، نیمه شب زمستان اگر ماشین خاموش شود، گاوها تلف می‌شوند از گرسنگی. کاش یک وانت 6 سیلندر پیدا می‌کرد. از آن‌هایی که دنده کمک دارند.

وانت، پول خودش را چهار ساله در می‌آورد. هم دیگر پول تراکتور نمی‌دهد. هم می‌تواند علوفه دیگران را بیاورد و مزد بگیرد. از آن جا به بعد، یک قران هم سود است.

ماشین را با وسواس زیاد انتخاب می‌کند و می‌خرد. عجب ماشین خوبی! برادرش حاضر است ماشین را دو برابر از او بخرد. دو برابر! با این پول می‌تواند یک ویلا بخرد با یک تراکتور. زنش هم بدش نمی‌آید. ماشین را می‌فروشد به برادرش.

برای او این ماشین یک سرمایه‌گذاری بوده است.

سفته بازها و سرمایه گذارها چه فرقی دارند؟

شاید فکر کنید هر دوی این افراد ماشین را ارزان خریدند و گران فروختند. اما حال این دو فرق دارد.

برای سفته‌باز فقط اختلاف خرید و فروش است که اهمیت دارد. قیمت اگر بریزد، دل او هم می‌ریزد. برای سرمایه‌گذار اما ذات سرمایه اهمیت دارد.

دوست دوم را تجسم کنید. اگر کرایه وانت کم نشده، گاوها هنوز کمافی‌السابق دهن می‌جنبانند، همه چیز مثل قبل است اما وانت شش سیلندر ارزان شده. دوستمان خوشحال می‌شود. وانت دومش را هم می‌خرد می‌دهد دست پسرش. برای او رنگ وانت، حجم موتور، حجم بار، سال ساخت، کارکرد ماشین و غیره مهم است. او ماشین را نخریده که بفروشد. پس چرا ماشین را می‌فروشد؟ چون قیمت پیشنهادی خریدار از تمام آورده‌ چهارسال پیش رو بیشتر است.

سفته‌بازی سخت‌تر است یا سهام‌داری؟

فرض کنید می‌خواهید یک گیتار الکتریک بخرید. کار خیلی سختی نیست. می‌توانید کمی در اینترنت جستجو کنید، چند ریویو ببینید، از چند متخصص نظر بپرسید، از فروشگاه‌های مختلف قیمت بگیرید و ساز خوبی را به قیمتی مناسب بخرید.

اما فرض کنید یک گیتار مارتین مدل d-42 را به قیمت 500 دلار می‌فروشند. ساز مورد نظر حدود 5 هزار دلار قیمت دارد. فرصت خوبی برای آربیتراژ است. می‌توانید ساز را 500 دلار بخرید و در ایران آن را 150 میلیون تومان بفروشید. اما از کجا معلوم که این گیتار دست دوم سالم است؟ از کجا معلوم که مشکل خاصی ندارد؟ چرا فروشنده دارد تا این حد ارزان می‌فروشد؟

منظورم را متوجه شدید. دلالی و سفته‌بازی کار بسیار سخت‌تری است تا خرید یک کالای مورد نیاز.

در مورد سهم هم همین‌طور است. یک سفته‌باز حرفه‌ای مدام بازار را زیرنظر دارد. اخبار را می‌خواند. کم‌ترین قیمت‌ها را شکار می‌کند و به سرعت سقف‌ها را شکار می‌کند. اندیکاتورها را زیر نظر دارد. نمودارها را به دقت می‌بیند. در تمام زمان بازار پای سیستم است و بعد از آن، کار تمام وقتش شروع می‌شود.

اما سرمایه‌گذار کارش این‌قدر سخت نیست. سرمایه‌گذار فقط می‌خواهد مطمئن شود روی شرکتی ورشکسته پول نمی‌گذارد. فقط می‌خواهد مطمئن شود سرش کلاه نمی‌گذارند. 10 درصد بالاتر یا پایین‌تر برای او مهم نیست. او می‌خواهد مالک یک شرکت باشد که دارد کار می‌کند. فقط کافی است که شرکتی رو به تعطیلی را به قیمتی گزاف نخرد.

دقت کنید که برای سفته‌باز، یک شرکت زیان‌ده که 100 برابر ارزش خریدوفروش می‌شود، هنوز جذاب است؛ اگر بداند که می‌تواند همین شرکت را 300 برابر ارزش به دیگری بفروشد. اما سرمایه‌گذار هدفش غیر از این است.

مسابقات رالی بدون گواهینامه رانندگی

بیشتر مردم می‌دانند که وقتی می‌خواهند رانندگی یادبگیرند، قرار نیست راننده فرمول یک یا مسابقات رالی شوند. فقط در همین حد که ماشین را به جایی نزنند و با کسی تصادف نکنند برایشان کافی است.

اما کسانی که سراغ بورس می‌آیند، معمولا فکر می‌کنند باید سریع راننده فرمول یک بازار شوند. آن‌ها به اشتباه مسیر سفته‌بازی را پیش می‌گیرند. خود را با اندیکاتورها و نمودارهای پیچیده درگیر می‌گیرند، یا در مالی شرکتی و صورت‌های مالی غرق می‌شوند.

شما قرار نیست حسابرس شرکت باشید. قرار نیست یک معامله‌گر سهام تمام‌وقت باشید. فقط می‌خواهید بخشی از پول خود را صرف خرید شرکت کنید.

دقیقا فرض کنید که یک ارث 10 میلیاردی به شما رسیده و می‌خواهید کارخانه کوچکی را خریداری کنید. بورس همین فضا است. با این تفاوت که با 500 هزار تومان هم می‌شود سهام یک شرکت را خریداری کرد.

چند چیزی که برای سرمایه گذاری در بورس لازم است بدانید!

برای این که بتوانید ماهانه پس‌انداز خوبی داشته باشید، کافی است چند نکته را بدانید. و تقریبا به چیزی بیشتر از آن نیاز ندارید.

اگر بخواهم مثال بزنم می‌گویم برای شنیدن موسیقی فقط کافی است بتوانید دکمه PLAY را فشار دهید و نیازی نیست نت‌خوانی بدانید.

اول: می‌خرید که ده سال دیگر بفروشید

بگذارید برایتان یک مثال بزنم. در سال 1396 سهام بورس کالا را با نماد کالا4 به قیمت حدود 350 تومان خریداری کردم.

قیمت سهم تا 260 تومان پایین آمد و مدت‌ها در همین حدود ماند. از نظر سفته‌بازی، خرید این سهم یک شکستی بزرگ بود. اما من سفته‌باز نبودم.

یک سال و نیم بعد سهم سقف 1200 تومان را زد و سپس تا 865 تومان پایین آمد. تا همین‌جا، سهم طی 18 ماه، 240 درصد سود داده و پولم سه‌ونیم برابر شده بود.

به تمام بالا و پایین‌های سهم در این 18 ماه نگاه کنید. مهم نبود. 240 درصد سود در 18 ماه از عالی هم بهتر است.

در این نقطه اتفاق جالبی افتاد. سهم بسته شد و نماد آن به کالا1 تغییر کرد. به همین دلیل سهم در پرتفوی من دیده نمی‌شد. به شکل عجیبی فراموش کردم که سهم را دارم. تا چند وقت پیش در پرتفوی سپرده‌گذاری متوجه شدم که هنوز سهم در پرتفوی من وجود دارد.