تصور کنید کیان، یک کاربر تازه‌کار، به تازگی اولین ارز دیجیتال خود را خریده است. او هیجان‌زده از سرمایه‌گذاری جدیدش صحبت می‌کند، اما یک دغدغه مهم دارد: بعد از خرید ارز دیجیتال، بهترین روش نگهداری آن چیست؟ آیا ارز دیجیتال را در حساب صرافی نگه دارد یا آن را به کیف پول شخصی منتقل کند؟ این سوالی است که برای خیلی‌ها پس از اولین خرید پیش می‌آید. شاید شما هم داستان‌هایی درباره‌ی افرادی شنیده باشید که به خاطر سهل‌انگاری در نگهداری دارایی دیجیتال‌شان، سرمایه‌ی خود را از دست داده‌اند. چنین تجربه‌هایی هر سرمایه‌گذار تازه‌واردی را نگران می‌کند.
اگر شما هم این دغدغه را دارید, نگران نباشید؛ در این مقاله قرار است به زبان ساده و قدم‌به‌قدم یاد بگیریم که چگونه ارز دیجیتال خود را پس از خرید به صورت امن نگهداری کنیم. از معرفی انواع روش‌های نگهداری گرفته تا نکات امنیتی مهم، همه را پوشش می‌دهیم تا با خیالی راحت بتوانید از دارایی دیجیتال ارزشمندتان محافظت کنید. در ادامه به‌صورت گام‌به‌گام به روش‌های امن نگهداری ارز دیجیتال پس از خرید می‌پردازیم.
خرید ارز دیجیتال (به‌طور خلاصه)
اولین گام برای ورود به دنیای کریپتو، خرید ارز دیجیتال است. برای این کار باید از طریق یک صرافی آنلاین معتبر اقدام کنید. کاربران ایرانی می‌توانند از صرافی‌های داخلی (مانند نوبیتکس) استفاده کنند که به شما امکان خرید و فروش مستقیم با ریال را می‌دهند. در این صرافی‌ها با ثبت‌نام و گذراندن مراحل احراز هویت، می‌توانید حساب خود را شارژ کرده و ارز دیجیتال مورد نظر را بخرید. (در صورت استفاده از صرافی‌های خارجی مثل بایننس، باید به محدودیت‌های کاربران ایرانی و نیاز به VPN توجه داشته باشید.)
بعد از خرید ارز دیجیتال، دارایی شما معمولاً در کیف پول خود صرافی نگهداری می‌شود. به عبارتی دیگر، کوین‌ها در حساب کاربری شما در صرافی ذخیره شده‌اند تا زمانی که تصمیم بگیرید آن‌ها را برداشت کنید. در ادامه خواهیم دید که آیا نگه داشتن ارز در صرافی کار درستی است یا بهتر است به کیف پول شخصی منتقل شود.
چرا نگهداری امن ارز دیجیتال مهم است؟
امنیت در دنیای ارزهای دیجیتال حرف اول را می‌زند. اگر دارایی خود را در حساب صرافی نگهداری کنید، باید به صرافی اعتماد کنید که از پول شما محافظت کند. تاریخ کریپتو موارد متعددی از هک شدن صرافی‌ها یا ورشکست شدن آن‌ها را به خود دیده است که در نتیجه‌ی آن، کاربران دسترسی به سرمایه‌شان را از دست داده‌اند. به‌ویژه برای کاربران ایرانی، ریسک مسدود شدن حساب در صرافی‌های خارجی به خاطر تحریم‌ها نیز وجود دارد. به همین دلیل، بسیاری از کارشناسان توصیه می‌کنند که پس از خرید، ارزهای دیجیتال خود را به یک کیف پول امن و تحت کنترل خودتان منتقل کنید.
اصل معروفی بین کاربران کریپتو رواج دارد: «Not your keys, not your coins» – یعنی اگر کلید خصوصی کیف پول در اختیار شما نباشد، آن ارز دیجیتال واقعاً مال شما نیست. کلید خصوصی همان رمز مالکیت دارایی شماست. وقتی ارز را در صرافی نگه می‌دارید، عملاً کلیدهای خصوصی در دست صرافی است نه شما. در مقابل، وقتی ارز دیجیتال را به کیف پول شخصی خود منتقل می‌کنید، کنترل کامل و مستقیم بر دارایی‌تان دارید. البته این مسئولیت هم به دنبال دارد: اگر در نگهداری کیف پول شخصی کوتاهی کنید (مثلاً عبارت بازیابی خود را گم کنید یا آن را در اختیار دیگران قرار دهید)، ممکن است دارایی شما برای همیشه از دست برود. بنابراین نگهداری امن ارز دیجیتال یعنی یافتن تعادلی بین اعتماد به شخص ثالث (صرافی) و مسئولیت‌پذیری شخصی برای حفاظت از کلیدها.
روش‌های نگهداری ارز دیجیتال پس از خرید
حالا که اهمیت موضوع روشن شد، باید ببینیم چه راه‌هایی برای نگهداری رمزارزها وجود دارد. به طور کلی دو رویکرد اصلی پیش‌رو دارید:
نگهداری در صرافی (کیف پول امانی): ساده‌ترین راه این است که ارز دیجیتال خریداری‌شده را همان‌طور در حساب صرافی خود رها کنید. در این حالت، نیازی به انجام کار اضافه نیست و هر زمان بخواهید معامله کنید به سرعت به دارایی‌تان دسترسی دارید. اما همان‌طور که گفتیم، امنیت این روش پایین‌تر است؛ چون کنترل دارایی شما عملاً در دست صرافی است. اگر صرافی با مشکلی مواجه شود (هک، ورشکستگی، مسدود شدن حساب)، ممکن است سرمایه شما در خطر بیفتد. این روش مناسب افرادی است که به صورت مداوم ترید می‌کنند یا مقدار کمی سرمایه دارند و ترجیح می‌دهند پیچیدگی کیف پول را فعلاً تجربه نکنند.
انتقال به کیف پول شخصی (غیرامانی): روش امن‌تر این است که ارزهای دیجیتال خود را به یک کیف پول شخصی منتقل کنید که فقط خودتان به آن دسترسی دارید. راه‌اندازی یک کیف پول دیجیتال (نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری) ممکن است چند دقیقه زمان ببرد، اما پس از آن می‌توانید دارایی‌تان را از صرافی خارج کرده و به این کیف پول واریز کنید. با این کار، کلیدهای خصوصی و کنترل کامل ارز دیجیتال در اختیار خودتان خواهد بود. مزیت بزرگ این روش امنیت بالاتر و مصون بودن از مشکلات صرافی‌هاست؛ هرچند مسئولیت حفاظت از کلیدها و عبارت بازیابی بر عهده خودتان خواهد بود. این گزینه برای اکثر سرمایه‌گذاران (به‌ویژه اگر مبلغ سرمایه‌گذاری قابل توجه باشد) توصیه می‌شود.
برای مقایسه بهتر، جدول زیر تفاوت امنیت و راحتی استفاده از روش‌های مختلف نگهداری ارز دیجیتال را نشان می‌دهد:
روش نگهداری | امنیت | سهولت استفاده |
نگهداری در صرافی | پایین (خطر هک یا مسدودی حساب) | بسیار آسان (مناسب معامله‌گران) |
کیف پول نرم‌افزاری (گرم) | متوسط (وابسته به رعایت نکات امنیتی) | آسان (اپلیکیشن موبایل یا دسکتاپ) |
کیف پول سخت‌افزاری (سرد) | بسیار بالا (نگهداری آفلاین کلیدها) | نسبتاً دشوار (نیاز به دستگاه جداگانه) |
کیف پول کاغذی (سرد) | بسیار بالا (آفلاین کامل) | دشوار (برای کاربران حرفه‌ای) |
بهترین کیف پول برای نگهداری ارز دیجیتال کدام است؟
انتخاب کیف پول مناسب به شرایط و نیازهای شما بستگی دارد. هیچ کیف پول واحدی وجود ندارد که برای همه بهترین باشد؛ بلکه باید ببینید چه عواملی برای شما مهم‌تر است (امنیت بالاتر یا راحتی بیشتر). در ادامه، به چند نکته برای انتخاب کیف پول اشاره می‌کنیم:
- میزان سرمایه: اگر مقدار کمی ارز دیجیتال خریده‌اید (مثلاً معادل چند میلیون تومان یا چند صد دلار)، یک کیف پول نرم‌افزاری امن می‌تواند نیاز شما را برطرف کند. برای مثال، کیف پول‌های موبایلی مشهوری مانند تراست ولت (Trust Wallet)، کوینومی (Coinomi) یا متامسک (MetaMask) رابط کاربری ساده‌ای دارند و برای شروع گزینه‌های مناسبی هستند. این ولت‌ها رایگان بوده و به شما امکان می‌دهند طیف گسترده‌ای از رمزارزها را روی گوشی خود مدیریت کنید.
- اهداف و میزان فعالیت: اگر قصد دارید مرتباً ترید کنید یا از خدمات دیفای (DeFi) استفاده کنید، کیف پول‌های نرم‌افزاری و تحت وب انتخاب‌های راحت‌تری هستند. مثلاً اکسودوس (Exodus) یک کیف پول دسکتاپ با رابط کاربری زیباست که برای مدیریت روزمره ارزها مناسب است. اما اگر می‌خواهید ارز دیجیتال را برای مدت طولانی به چشم سرمایه‌گذاری نگه دارید و زیاد به آن دست نزنید، امنیت باید اولویت اول شما باشد.
- اهمیت امنیت و مبالغ بالا: برای مبالغ سرمایه‌گذاری بزرگ (مثلاً ده‌ها میلیون تومان به بالا)، توصیه جدی این است که از یک کیف پول سخت‌افزاری استفاده کنید. کیف پول‌های سخت‌افزاری مانند لجر (Ledger) و ترزور (Trezor) دستگاه‌های فیزیکی کوچکی هستند که کلید خصوصی را به صورت آفلاین نگه می‌دارند و امنیت بسیار بالایی فراهم می‌کنند. هرچند این دستگاه‌ها هزینه دارند و در ایران ممکن است به علت قیمت دلار گران تمام شوند، اما برای حفاظت از سرمایه‌های قابل توجه ارزشش را دارند. اگر تصمیم به خرید کیف پول سخت‌افزاری گرفتید، حتماً آن را از فروشگاه‌ها یا نمایندگی‌های معتبر تهیه کنید و مراقب باشید پلمپ آن دست‌خورده نباشد.
برای دریافت نکات آموزشی کوتاه و به‌روز، حتماً صفحه اینستاگرام تالار بورس را دنبال کنید. هر روز مطالب آموزشی، تحلیل‌های کاربردی و توصیه‌های جذابی در این صفحه منتشر می‌شود که می‌تواند به دانش و مهارت شما اضافه کند.
به طور خلاصه، برای اکثر افراد ترکیبی از این راهکارها مناسب است: می‌توانید مقداری از ارز دیجیتال را که قصد ترید سریع آن را دارید در صرافی یا کیف پول گرم نگهداری کنید، اما بخش عمده و بلندمدت دارایی خود را به یک کیف پول سرد و امن منتقل کنید. بدین ترتیب هم به دارایی خود دسترسی دارید و هم خیالتان از امنیت بخش اعظم آن راحت است.
آموزش گام‌به‌گام انتقال ارز دیجیتال به کیف پول
حالا فرض کنیم تصمیم گرفته‌اید ارز دیجیتال خود را از صرافی خارج کرده و به کیف پول شخصی منتقل کنید. مراحل کلی این کار به صورت زیر است:
- ایجاد یا آماده‌سازی کیف پول: ابتدا یک کیف پول مناسب انتخاب کنید (مثلاً کیف پول موبایلی یا سخت‌افزاری) و آن را نصب یا راه‌اندازی نمایید. در حین ساخت کیف پول جدید، یک عبارت بازیابی (۱۲ یا ۲۴ کلمه) به شما داده می‌شود. این عبارت را حتماً روی کاغذ یادداشت کنید و در جای امن نگه دارید (چون تنها راه دسترسی به دارایی شما در صورت گم شدن کیف پول است).
- دریافت آدرس کیف پول: پس از راه‌اندازی، کیف پول به شما آدرس‌های عمومی برای دریافت ارز دیجیتال می‌دهد. آدرس مربوط به ارز مورد نظر خود (مثلاً آدرس بیت‌کوین برای دریافت بیت‌کوین) را کپی کنید. این آدرس رشته‌ای متنی (و معمولاً یک کد QR) است که باید آن را در اختیار صرافی قرار دهید.
- ورود به حساب صرافی: به حساب خود در صرافی که ارز را از آن خریده‌اید وارد شوید. به بخش «برداشت» (Withdraw) یا «انتقال» بروید. ارز دیجیتال مورد نظر و شبکه‌ی انتقال صحیح را انتخاب کنید (برای مثال، اگر از شبکه‌های مختلف برای تتر یا اتریوم وجود دارد، دقت کنید آدرسی که کپی کرده‌اید مربوط به همان شبکه باشد).
- وارد کردن آدرس و مقدار برداشت: آدرس کیف پول شخصی که در مرحله ۲ کپی کرده‌اید را در کادر مربوط به آدرس گیرنده در صرافی وارد کنید. سپس مقدار ارزی را که می‌خواهید منتقل کنید مشخص نمایید. معمولاً صرافی کارمزد شبکه را نیز نمایش می‌دهد و از مبلغ برداشت شما کسر می‌کند. از درست وارد کردن آدرس اطمینان حاصل کنید، چون در دنیای بلاک‌چین اشتباه در آدرس می‌تواند غیرقابل جبران باشد.
- تایید تراکنش و انتظار: درخواست برداشت را تایید کنید. ممکن است صرافی برای امنیت بیشتر از شما تایید دو مرحله‌ای یا تایید ایمیلی بخواهد. پس از تایید نهایی، باید منتظر بمانید تا تراکنش روی بلاک‌چین انجام شود. این فرایند بسته به شبکه ممکن است چند دقیقه تا حتی چند ساعت طول بکشد. می‌توانید وضعیت تراکنش را از طریق شناسه (TxID) پیگیری کنید، اما نیازی به این کار نیست؛ کافی است صبر کنید.
- بررسی کیف پول مقصد: پس از گذشت مدتی (و دریافت اعلان تایید از سوی صرافی), کیف پول شخصی خود را بررسی کنید. موجودی ارز دیجیتال شما باید به مقدار انتقال داده‌شده افزایش یافته باشد. وقتی کوین‌ها را در کیف پول خود مشاهده کردید, عملیات انتقال با موفقیت انجام شده است و از این پس دارایی در کنترل خودتان خواهد بود.
برای اطمینان بیشتر, می‌توانید ابتدا مبلغ کمی از ارز دیجیتال را به کیف پول منتقل کنید و پس از دریافت و اطمینان از درست بودن مراحل, باقی‌مانده را منتقل نمایید. این کار ریسک اشتباه را به حداقل می‌رساند.
نکات امنیتی مهم در نگهداری ارز دیجیتال
نگهداری امن ارز دیجیتال تنها به انتخاب کیف پول ختم نمی‌شود؛ باید یک سری اقدامات احتیاطی را همواره رعایت کنید:
- عبارت بازیابی و کلید خصوصی را محرمانه نگه دارید: هرگز عکس عبارت بازیابی (Seed Phrase) خود را در گوشی ذخیره نکنید یا آن را برای کسی نفرستید. این کلمات را فقط به صورت آفلاین (روی کاغذ) یادداشت کنید و در محلی امن دور از دسترس دیگران نگهداری نمایید. هر کسی این عبارت را داشته باشد می‌تواند کیف پول شما را خالی کند.
- از منابع رسمی استفاده کنید: کیف پول‌های نرم‌افزاری را فقط از سایت رسمی یا فروشگاه‌های معتبر (Google Play، App Store و غیره) دانلود کنید. نسخه‌های جعلی یا آلوده به بدافزار می‌توانند اطلاعات شما را سرقت کنند. همچنین همواره نرم‌افزار کیف پول خود را به‌روز نگه دارید تا آخرین وصله‌های امنیتی را داشته باشد.
- رمز عبور قوی و تأیید هویت دو عاملی (2FA): اگر کیف پول یا حساب صرافی شما امکان گذاشتن رمز ورود یا PIN دارد، حتماً یک رمز قوی برای آن تعیین کنید. در صرافی‌ها نیز قابلیت 2FA را فعال کنید تا حتی اگر رمزتان فاش شد، مهاجم بدون کد دوم نتواند وارد حساب شود. این ویژگی ساده لایه امنیتی مضاعفی اضافه می‌کند.
- مراقب فیشینگ و کلاه‌برداری باشید: به هیچ ایمیل، پیام یا سایتی که از شما کلید خصوصی یا عبارت بازیابی را درخواست می‌کند اعتماد نکنید. افراد سودجو ممکن است خود را پشتیبان صرافی یا کیف پول جا بزنند و از شما اطلاعات حساس بخواهند. همیشه آدرس سایت‌ها را خودتان تایپ کنید و از لینک‌های مشکوک استفاده نکنید.
- بررسی آدرس‌ها قبل از انتقال: هنگام کپی کردن آدرس کیف پول، حتماً چند رقم ابتدا و انتهای آدرس را با اصل آدرس مقایسه کنید تا مطمئن شوید درست کپی شده است. برخی بدافزارها می‌توانند آدرس کپی‌شده در حافظه را تغییر دهند. با این کار ساده جلوی اشتباهات پرهزینه را می‌گیرید.
- تقسیم‌بندی دارایی و پشتیبان‌گیری: اگر سرمایه قابل توجهی دارید، بد نیست آن را در چند کیف پول جداگانه نگهداری کنید تا ریسک تمرکز کاهش یابد. همچنین از عبارت بازیابی خود یک نسخه پشتیبان دوم (روی کاغذ دیگری) تهیه کنید و در مکان دیگری نگه دارید؛ مثلاً یکی را در منزل و یکی را در صندوق امانات یا پیش فرد معتمد. بدین ترتیب حتی در صورت وقوع حوادث غیرمترقبه (آتش‌سوزی، سرقت فیزیکی و غیره) شانس بازیابی دارایی را خواهید داشت.
با رعایت این نکات، می‌توانید تا حد زیادی از دارایی دیجیتال خود در برابر خطرات مختلف محافظت کنید و با آسودگی خاطر بیشتری در دنیای کریپتو سرمایه‌گذاری نمایید.
نتیجه‌گیری
قدم گذاشتن در دنیای ارزهای دیجیتال بدون شک هیجان‌انگیز است، اما نباید فراموش کنیم که حفاظت از دارایی‌های دیجیتال به عهده خودمان است. در این مقاله دیدیم که بهترین روش نگهداری ارز دیجیتال پس از خرید، انتقال آن به یک کیف پول امن تحت کنترل خودمان است. با استفاده از کیف پول‌های معتبر و رعایت نکات امنیتی، می‌توانیم با خیال آسوده‌تری سرمایه‌گذاری کنیم و از کابوس‌هایی مثل هک شدن صرافی یا از دست رفتن رمز کیف پول در امان بمانیم.
حالا شما می‌دانید که بعد از خرید ارز دیجیتال چه باید بکنید. کافی است گام‌های گفته‌شده را دنبال کنید تا رمزارزهای خود را ایمن نگه دارید. امنیت صد درصدی شاید وجود نداشته باشد، اما با عمل به توصیه‌های این راهنما می‌توانید ریسک‌ها را به حداقل برسانید و با اطمینان بیشتری به مسیر سرمایه‌گذاری خود ادامه دهید. آینده‌ی مالی شما در دستان خودتان است؛ پس با دانش و دقت از آن محافظت کنید.
آینده مالی‌ات را همین امروز بساز! اگر به دنبال یادگیری عمیق‌تر درباره سرمایه‌گذاری و ارزهای دیجیتال هستی، پیشنهاد می‌کنیم در دوره‌های آموزشی تالار بورس شرکت کنی. این دوره‌ها به زبان ساده و کاربردی طراحی شده‌اند تا مسیر موفقیت در بازارهای مالی را برایت هموار کنند.
سوالات پرتکرار (FAQ)
اگر اولویت شما امنیت است، کیف پول شخصی گزینه بهتری محسوب می‌شود، زیرا کنترل دارایی دست خودتان است. صرافی‌ها هرچند نگهداری ارز را ساده می‌کنند و برای معاملات کوتاه‌مدت مناسب‌اند، اما ریسک‌هایی مانند هک، مسدودی حساب یا ورشکستگی دارند. بسیاری از کاربران حرفه‌ای توصیه می‌کنند فقط زمانی ارز را در صرافی نگه دارید که قصد ترید فعال دارید و مقدار کمی از سرمایه را که تحمل از دست دادنش را دارید در آنجا بگذارید. در غیر این صورت، پس از خرید بهتر است ارز دیجیتال را به یک کیف پول امن منتقل کنید.
لزومی به خرید کیف پول سخت‌افزاری برای همه نیست؛ این موضوع به میزان سرمایه و حساسیت شما بستگی دارد. اگر مقدار قابل توجهی ارز دیجیتال دارید (مثلاً سرمایه‌ای که از دست دادنش برایتان دشوار است)، کیف پول سخت‌افزاری یک لایه امنیتی بسیار قوی اضافه می‌کند و توصیه می‌شود. اما اگر مبالغ شما کم است یا تازه وارد این حوزه شده‌اید، می‌توانید ابتدا از کیف پول‌های نرم‌افزاری معتبر استفاده کنید و هر زمان سرمایه‌تان رشد کرد یا احساس نیاز به امنیت بیشتر داشتید، به فکر تهیه کیف پول سخت‌افزاری باشید.
متأسفانه در دنیای ارز دیجیتال، گم کردن کلید خصوصی یا عبارت بازیابی تقریباً معادل با از دست دادن غیرقابل بازگشت دارایی است. هیچ نهاد مرکزی‌ای وجود ندارد که رمز شما را بازیابی کند یا «رمز عبور را فراموش کرده‌ام» را بپذیرد. بنابراین اگر عبارت بازیابی کیف پول خود را گم کنید و دسترسی به کیف پولتان (مثلاً به خاطر خرابی گوشی یا حذف برنامه) را هم از دست بدهید، دیگر راهی برای بازگرداندن ارزها نخواهید داشت. به همین خاطر تأکید می‌شود که حتماً چند نسخه پشتیبان از عبارت بازیابی به شکل امن تهیه کرده و نگهداری کنید تا هرگز با چنین مشکلی مواجه نشوید.
تا زمانی که عبارت بازیابی (Seed Phrase) کیف پول سخت‌افزاری را در اختیار داشته باشید، جای نگرانی نیست. می‌توانید با همان عبارت بازیابی دارایی خود را روی یک کیف پول جدید (سخت‌افزاری دیگر یا حتی یک کیف پول نرم‌افزاری) بازیابی کنید و به ارزهای دیجیتال‌تان دسترسی مجدد داشته باشید. اما اگر کیف پول سخت‌افزاری شما از بین برود یا گم شود و عبارت بازیابی را هم نداشته باشید، در آن صورت دارایی‌های داخل آن عملاً از دست رفته محسوب می‌شوند. به همین دلیل، حتماً عبارت بازیابی کیف پول سخت‌افزاری را نیز مثل طلا محافظت کنید و در صورت امکان نسخه پشتیبان داشته باشید.
طبق آخرین وضعیت قوانین (تا زمان نگارش این مقاله)، خرید، فروش و نگهداری ارزهای دیجیتال برای افراد عادی در ایران جرم محسوب نمی‌شود. یعنی اگر شما بیت‌کوین یا هر رمزارز دیگری بخرید و در کیف پول خود نگهداری کنید، قانون فعلی هیچ مجازاتی برای آن تعیین نکرده است. البته این به معنای «قانونی بودن» رسمی هم نیست؛ بلکه در حال حاضر در یک وضعیت خاکستری قرار داریم که نه مجوز ویژه‌ای برای فعالیت با رمزارزها وجود دارد و نه ممنوعیت عمومی. فقط استفاده از ارز دیجیتال به عنوان ابزار پرداخت در معاملات (مثلاً خرید کالا به طور مستقیم با بیت‌کوین) طبق مقررات ممنوع اعلام شده است. بنابراین نگهداری رمزارز در کیف پول شخصی شما بلامانع است و بسیاری از افراد در ایران با خیال راحت این کار را انجام می‌دهند.
برای انتقال ارز از صرافی به کیف پول شخصی، ابتدا باید آدرس کیف پول مقصد را داشته باشید. وارد کیف پول خود شوید و آدرس عمومی (Public Address) مربوط به ارز دیجیتال مدنظر را کپی کنید. سپس در صرافی به بخش برداشت بروید، ارز مورد نظر را انتخاب کرده و آن آدرس را در قسمت گیرنده وارد نمایید. مقدار برداشت را تعیین و درخواست را تایید کنید. صرافی پس از کسر کارمزد شبکه، تراکنش را انجام می‌دهد و پس از چند دقیقه (یا بیشتر بسته به شبکه) باید موجودی کیف پول خود را چک کنید تا از واریز شدن ارز مطمئن شوید.
کیف پول گرم (Hot Wallet) به کیف پول‌هایی گفته می‌شود که به اینترنت متصل هستند؛ مثل کیف پول‌های نرم‌افزاری روی موبایل یا دسکتاپ، و حتی کیف پول صرافی. این والت‌ها همیشه آنلاین‌اند و دسترسی به آن‌ها راحت‌تر است، اما به دلیل آنلاین بودن در برابر تهدیدات اینترنتی (هک، بدافزار) آسیب‌پذیرتر هستند. در مقابل، کیف پول سرد (Cold Wallet) کاملاً آفلاین است؛ مانند کیف پول‌های سخت‌افزاری یا کیف پول کاغذی که کلید خصوصی را در محیط اینترنت قرار نمی‌دهند. کیف پول سرد امنیت بسیار بالاتری دارد چون مهاجم از راه دور به آن دسترسی ندارد، اما استفاده از آن نسبت به کیف پول گرم کمتر راحت است (برای خرج کردن یا انتقال باید مراحل بیشتری طی کنید). بسیاری از افراد برای مدیریت دارایی‌های خود ترکیبی از هر دو را به کار می‌گیرند: مقدار روزمره را در کیف پول گرم و بخش عمده و بلندمدت را در کیف پول سرد.